Zoomba deel 7: wachten... (NL)

→ English version

Hoe lang ze in de kennel moest blijven was nog niet duidelijk. Het lag eraan, tot wanneer de pups bij haar moesten blijven, wanneer ze kon worden gesteriliseerd, vaccinaties, en of/wanneer ze mee kon met een transport naar Nederland. Er stond een transport gepland naar Duitsland, eind september. Dat was over een week of zes!

Zulke transporten kosten een dag of twee, en wij zouden haar liever zelf komen ophalen. Liever twee uur vliegen dan twee dagen rijden..

Maar, belangrijke dingen eerst. Het bleek nog niet eenvoudig op de hoogte te blijven van haar wel en wee, en dat van de pups. Ook wel weer begrijpelijk, dit soort organisaties drijven op vrijwilligers, en die hebben wel wat anders te doen aan hun hoofd dan mensen informeren die 2000 km verderop wonen. Aan de andere kant, wij moeten wat zaken plannen, vrij krijgen, vliegtickets regelen, en zo.

Volgens onze lerares Spaans kon je mensen in Spanje beter even opbellen, en niet e-mailen, want dat is maar onpersoonlijk, en erg officieel. Warmbloedige Spanjaarden praten liever. Hm.

Ondertussen was het voor ons geen pretje ons zorgen te maken over die arme hond, opgesloten in een kennel met zes puppies. Zou ze ze kunnen ontwijken als ze geen zin in ze had? Gaat het wel goed met 'r, opgesloten tussen 200 andere honden.. Wanneer is de operatie, en gaat dat wel goed? Verveelt ze zich niet? Verandert deze logeerpartij haar karakter? Kent ze ons straks nog wel?

We hebben nog geprobeerd haar anders nu al hierheen te kunnen halen, en dan de operatie hier te doen, maar dat was allemaal te ingewikkeld blijkbaar: geen antwoord.

Toen hoorden we dat Zoomba een beetje griep had, en dat de operatie moest wachten tot ze weer beter was. Griep? Griep?! Kunnen honden ook griep krijgen? Jawel... en het is een nare ziekte, ook nog. En zeldzaam. Zouden ze soms "kennelhoest" bedoelen? Ook niet leuk.. Verdorie, we hadden 'r daartegen kunnen laten vaccineren..

Al met al waren we bezorgder over de hond dan over het huis en de verhuizing.

Maar, dagen vrij regelen is al niet eenvoudig als je een strak schema hebt, zoals mensen in het onderwijs dat hebben. Toch maar wat aandringen, en dat we echt vantevoren moeten weten hoe en wat. Ze zit er al sinds 21 augustus, en nu is het al bijna eind september.. Onze volgende mogelijkheid is 28 oktober voor een week. Anders wordt het niet meer dan een lang weekend. En het transport per auto naar Duitsland zit al vol.

Eindelijk, de eerste week van oktober: goed nieuws! Ze is beter, en heeft haar operatie gehad, en alles is goed. Ook met de pups. (Hebben die nou een nieuw thuis? Geen antwoord.) En ja, we kunnen haar komen ophalen. Wanneer schikte het?

Arm dier, hadden we dit vantevoren geweten dan hadden we al er kunnen zijn, nu. Nu moet ze nog twee weken wachten, vooropgesteld dat er vliegtickets zijn, en plaats aan boord voor een hond.

Maar: JA! Dat is gelukt.