Ik quoot Joep Habets:
https://ermagwelweerwataf.blogspot.com/2019/12/het-nonnenkontje-is-met-raadselen.html
Het nonnenkontje is met raadselen omgeven. Volgens de Franse kookliteratuur staat de pet-de-nonne in Nederland bekend als nonnenvot of nonnenkont. Nu kent men in Limburg en in België wel gefrituurd gebak onder de naam nonnenvot, maar daarvan is de receptuur anders.
De vertaling van pet-de-nonne is nonnenscheet. De naam refereert aan het razendsnelle zwellen van een bolletje soezenbeslag in hete frituurolie. Ooit heeft men geprobeerd de meer decente naam soupir-de-nonne ingang te doen vinden, dat betekent nonnenzucht. Tevergeefs, uit overwegingen van zedigheid is een nonnenzucht mogelijk nog erger dan een nonnenscheet.
Rond het nonnenscheetje spant zich een net van waarheid en verdichting. Het is een dankbaar object van culinaire mythevorming. Het gefrituurde gebak zou per ongeluk zijn ontstaan door toedoen van een jonge novice. Zij liet een bolletje soezenbeslag, bedoeld voor bereiding in de oven, in het hete frituurvet vallen. En zie, daar kwam een bleke bol bovendrijven die wonderwel leek op het achterste van een non. Een onwaarschijnlijk verhaal, maar daar hebben katholieke instituties enige bedrevenheid mee. Niet alleen het klooster van Baume-les-Dames in Comtois maar ook ten minste drie kloosters elders laten zich erop voorstaan dat het voorval in hun keuken plaatsvond.
In zijn simpelste vorm is de pet-de-nonne een oliebolletje van huis-tuin-en-keukensoezenbeslag. De Parijse pâtissier Gaston Lenôtre bakt een verfijnde versie, op smaak gebracht met sinaasappelrasp en een vleugje oranjebloesemwater. Voorwaar een geurig scheetje.
Nonnenscheetjes (pets-de-nonne)
Ingrediënten voor ongeveer 24 stuks
1,25 dl water
0,25 dl oranjebloesemwater *
2 eetlepels suiker
0,5 theelepel zout
75 gram boter
100 gram bloem
4 kleine eieren
de rasp van de schil van 1 sinaasappel
poedersuiker
frituurolie
Breng 1,25 dl water met twee eetlepels suiker, een snuf zout en 75 gram boter aan de kook. Roer er met een houten lepel 100 gram bloem door. Blijf twee tot drie minuten doorroeren tot het deeg als een bal van de bodem van de pan loslaat.
Haal de pan van het vuur en klop er met een handmixer of garde één voor één vier losgeklopte kleine eieren door. Voeg het volgende ei pas toe als het vorige ei helemaal door het deeg is opgenomen. Stop met het toevoegen van ei als het deeg uit elkaar dreigt te vallen. Het moet een stevig, glad deeg worden. Roer er 0,2 dl oranjebloesemwater en de rasp van het oranje deel van de sinaasappelschil door. Verhit de frituurolie tot 180 graden. Maak met behulp van twee in de hete olie gedoopte lepels balletjes van ter grootte van een walnoot. Frituur de balletjes in kleine hoeveelheden goudbruin. De balletjes draaien zich vanzelf om als ze aan een kant kleur hebben gekregen. Soms is wat hulp nodig, gebruik daarvoor een schuimspaan. Laat de oliebolletjes op keukenpapier even uitlekken. Bestrooi ze met poedersuiker. Serveer ze meteen, voor de luchtigheid is vervlogen.
* te koop in Turkse en Marokkaanse winkels, bij gespecialiseerde bakwinkels en via internet.
Dat oranjebloesemwater deed ik natuurlijk niet, we hebben:
En, het mocht ook van meneer Habets. Dus. Gewoon 1,5 dl water en een theelepel essence (aroma).
En? Ja, leuk! Ze moeten wel zoeter, en sinaasappeliger. Meer suiker, meer aroma, en meer schil. Ook citroen? Ik hoop op suiker-knapperigheid.
UPDATE 2019-12-31: inderdaad, minstens dubbel de suiker is een stuk lekkerder. En vanille.
Het is fijn dat ze heel luchtig zijn, en niet substantieel. 100 gram bloem, 75 gram boter, dat is wat anders dan de kilos bij olijbollen.
En ze draaien dus inderdaad vanzellef om. Zelfkerend bakmeel!
