Zoomba deel 9: "Thuis!" (NL)

→ English version

Dit is wat je nodig hebt als je je hond zo nodig mee moet slepen in een vliegtuig: een grote plastic doos met een deurtje. Nu herinnerden we ons hoe Zoomba reageerde bij alleen maar het zien van een kooi, en waren bezorgd hoe haar te wennen aan dit ding, al was het maar voor een paar uur.

We zetten 'm onopvallend in de keuken, zonder deur. Geen reactie. Een snack in de bench geworpen werd zonder probleem opgehaald en opgevroten. Da's niet slecht. De volgende dag werd haar eten geserveerd in de bench. Ook geen probleem.

Nu met deur. Nog steeds niet eng. Dan met deur dicht en Zoomba erin. Dat was wel nieuw. Maar, na wat gekrab aan het deurtje ging ze liggen en een tukje doen. Toen realiseerden we ons dat ze bij SOSAdopta 's nachts in een kooi zat, wat niet heel anders is dan deze bench, en dat ze daar aardig aan is gewend. Mooi! Weer een zorg minder.

Ondertussen: nog steeds geen stroom. Mijn idee was dat alles eigenlijk wel in orde is, maar dat de aardlekschakelaar zèlf vochtig is geworden, en denkt dat er ergens een kortsluiting is. Met alle schakelaars UIT schakelde de aardlekschakelaar alles af op het moment dat je de hoofdschakelaar AAN zette.

Zonder elektriciteit is het nog niet eenvoudig iets te drogen. Geen haardroger, geen warme lamp. Nou is de aardlekschakelaar een gesloten plastic doos, en is het dus niet simpel die droog te krijgen. Dat werd dus wachten en ventileren. We hebben nog geprobeerd een pan kokend water ernaast te zetten, met het idee dat stralingswarmte zou helpen, maar dat deed het niet. (Het is trouwens nog niet zo eenvoudig een grote pan kokend water naast de schakelaars te zetten.)

Vroeg eten.
Geen tv.
Geen internet.
Survivallen!

Kijk volgende keer weer, om te zien of we het overleefd hebben...!