Er is een wasemkap gekocht, maar het pleister op de betreffende muur zit wat los, is vies, enzo enzo. En, los pleister is een leuk wandelpad voor eventuele termieten en ander gespuis, dus dat willen we niet. Onze aannemer, Empresa Simon, heeft het op dit moment wat druk, dus ik doe even wat voorwerk, zoals u onder kunt aanschouwen. Het wordt al heel mooi, nietwaar?
Veel pleister is er zo met een plamuurmes af te wrikken. Dat komt omdat het moderne pleister is aangebracht op een muur die van kalkcement is gemaakt. En dat hecht niet goed. 20 jaar later valt het dan van je muur. Maar vooral bovenaan zitten wat stukken modern cement, en daar hecht het pleister prima. En daar is het zwaar werk. Te zwaar. Ik hou er dus mee op.
Je zit na een pleisterbiksessie met een hoop stof. En dat is prima op te ruimen, maar gedoe. En deze klus is een week werk voor één ingenieur Jansen met plamuurmes, en dus zeven keer troep, terwijl het één dagje is voor drie Empresas Simon met drilbeitels. En dus maar één keer opruimen.
Nog een reden dat de pleister loslaat is dat de muren relatief vochtig zijn. Ze zijn van kalkcement gemaakt, en trekken vocht aan uit de bodem en kelder. Modern pleister is dampdicht, zeker als je ook nog es "plastico" muurverf overheen smeert. Foute boel. Onder het pleister voelt de muur inderdaad wat klam. Allemaal niet zo'n probleem, bij een Spaans huis staat de deur de hele dag open, en ventileert het dus allemaal prima. Maar die verf moet er af.
Heel interessant is dat de oude muurverf zichtbaar wordt. Men hield van lichtblauw, blijkbaar. Die kleur werd vroeger gebruikt en heet "azulete". Nog interessanter is dat de muur is volgeschreven met tekst. Nouja, met cijfertjes en hier en daar een woord. Ik vermoed dat men de boekhouding bijhield op de muur, want ik meen hier en daar het woord "kilo" te herkennen, en een "Pepe". Het kan zijn dat men zakken graan ter maling inleverde bij de molen, waarna er een deel werd afgehouden als betaling. (zie beneden)
Ik wil u verder niet weer een voorbeeldje "Ansteystyle" verbouwen laten zien. Dit keer een wandschakelaar waar het kroonsteentje buiten het ding in de pleister gepleisterd zat. En er eindigt een kabel. Maar natuurlijk.
// An extraction hood was bordered, but the plaster on the wall is a bit loose, is dirty, ugly, etc. And, loose plaster is a highway for termites and other unholy creatures, and we don't want those. Our builder, empresa Simon, is a bit busy at the moment,
so I'm doing some work in advance, as you can see. Quite an improvement, no?
Much plaster is easily removed with just a spatula. That is because modern plaster was applied onto a lime mortar wall. And that does not stick well. After 20 years or so the plaster will come off. But, especially at the top of the wall there are ares of modern cement, where the modern plaster sticks extremely well. And that's too tough a job. I quit.
After a plaster removal session you have a lot of mess and dust. That is easily cleaned up, it's dry, but it's a hassle. This job is more than a week for one engineer Jansen with a spatula, so more than seven times a mess to clean up, while it's just a day for three empresas Simon with electrical chisels. And a cleanup only once.
Another reason the plaster separates from the wall is that the walls are relatively humid. They were made of lime mortar, and attract humidity from the soil and cellar. Modern plaster is completely sealing, especially if you put "plastico" wallpaint on top. Quite wrong. Under the plaster the wall indeed feels damp-ish. Not a big problem, the doors and windows are always open in a Spanish house, so ventilation is okay. But the paint must go.
Quite interestingly, the old walllpaint becomes visible. They quite liked light blue, apparently. This color was used in the past, and is called "azulete". Even more interesting is that the walls are scribbled full of text. Well, more figures with a word here and there. I suspect they did bookkeeping on the walls, as I think I see the word "kilo" here and there, and a "Pepe". It could be they handed in sacks of wheat to be milled, and part was kept as payment. (see below)
I'd like to show you another example of "Ansteystyle" renovation: the terminal block of this switch was simply plastered in, outside the switch. And some cable ends here. Well, of course.
Mene tekel..
ReplyDelete