Een intermezzo van een paar dagen vanwege het verscheiden van onze pa/schoonpa, waarvoor wij terug naar Nederland waren. 83 is hij geworden, waarvan de laatste drie jaar zwaar hartpatient. Je wordt er dus wel oud mee, maar leuk is anders. Ook voor de mantelzorgers.
Bijna 300 kaarten, en meer dan 200 mensen op de crematie. De man was geliefd, en terecht. Een goed mens is heen, en zal ernstig worden gemist. En ik nu zal nooit precies weten hoe ik "jarrebezen" moet uitspreken. Of "boât", want "pont" zeggen we niet, he.
Het plaatje is de zonsondergang op de dag van zijn crematie, op het moment dat de familie aan de tomatensoep en broodjes "hast" zat. Pa had ook nog wel een Dame Blanche gewild, schat ik.
// A slight pause because we needed to return to The Netherlands for a few days because our dad/father in law has passed away at 83, the last three years suffering badly of heart disease. Not a great time. Nor for the caretakers.
Nearly 300 mourning cards and more than 200 people attending the funeral. He was much loved, and with reason. A good man has gone, and will be seriously missed. And now I will never know learn how to pronounce "jarrebezen" correctly. Or "boat", as they don't say "ferry" here. And I did try!
The picture is the sundown on his cremation day, at the moment the relatives were having tomato soup and sandwiches with "hast". I think dad still would have liked a Dame Blanche.
No comments:
Post a Comment